Czym jest SIBO i jakie badanie wykonać w celu diagnostyki

Artykuł sponsorowany

SIBO, czyli zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, to stan, w którym liczba bakterii w tym odcinku ze strony przewodu pokarmowego jest nieproporcjonalnie wysoka. Takie zaburzenie może prowadzić do licznych problemów trawiennych, w tym trudności we wchłanianiu składników odżywczych z jedzenia.

Jak zatem zdiagnozować SIBO? Na czym polega diagnoza tego schorzenia i jak wygląda leczenie? 

Jak zdiagnozować SIBO

Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) to schorzenie, które charakteryzuje się nadmiernym namnażaniem bakterii w jelicie cienkim. Bakterie te zazwyczaj występują w jelicie grubym lub w mniejszych ilościach w jelicie cienkim. Zwiększenie ich liczby prowadzi do różnych dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takich jak wzdęcia, bóle brzucha, odbijanie, niestrawność czy biegunki.

SIBO może dotyczyć osób w każdym wieku i często występuje w połączeniu z innymi chorobami, takimi jak zespół jelita drażliwego, uchyłki jelitowe, niedoczynność tarczycy czy na przykład cukrzyca. Długotrwałe stosowanie niektórych leków, jak np. środki przeciwbiegunkowe czy opioidy, również może przyczyniać się do rozwoju tego schorzenia.

Ponadto SIBO może współistnieć z innymi problemami zdrowotnymi, takimi jak rozrost grzybów (SIFO) czy nadmiar archeonów, w tym metanogenów (IMO).

Jeśli zmagasz się z dolegliwościami związanymi z SIBO, pomocna może być wizyta u Psychodietetyk Poznań, który pomoże dostosować odpowiednią dietę oraz wskaże, jak skutecznie zarządzać stresem, co może mieć duży wpływ na kondycję jelit.

Test oddechowy wodorowy i wodorowo-metanowy – co to jest?

Test oddechowy to nieinwazyjna i bezpieczna metoda diagnostyczna, która znajduje zastosowanie w wykrywaniu chorób gastroenterologicznych, zarówno czynnościowych, jak i organicznych. Jednym z najczęściej stosowanych badań w diagnostyce SIBO są testy oddechowe z glukozą lub laktulozą. Choć testy te są powszechnie używane, warto pamiętać, że ich czułość jest umiarkowana. Odpowiednie przygotowanie pacjenta przed badaniem jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników.

Wśród testów oddechowych wyróżniamy: Test wodorowy – mierzy poziom stężenia wodoru w wydychanym powietrzu oraz test wodorowo-metanowy – poza wodorem, wykrywa również poziom metanu w wydychanym powietrzu.

Test wodorowo-metanowy – jak działa?

Obecność wodoru i metanu w wydychanym powietrzu wskazuje na nieprzyswojenie węglowodanów lub białek w jelitach, które ulegają fermentacji przez bakterie. Gazy te trafiają do krwiobiegu, a następnie są wydychane. Nowoczesne testy oddechowe, przeprowadzane w gabinecie lekarskim lub w formie wysyłkowej, mierzą poziom wodoru, metanu i dwutlenku węgla. Testy wodorowo-metanowe dają pełniejszy obraz stanu zdrowia niż same testy wodoru. Wodorowy test oddechowy pomaga diagnozować SIBO, ocenić trawienie węglowodanów i wykryć nietolerancje, takie jak laktoza czy fruktoza, co pozwala lekarzowi na dobranie odpowiedniego leczenia.

Test oddechowy na SIBO – wskazania

Sibo test wykonuje się w przypadku podejrzenia lub rozpoznania takich schorzeń jak SIBO, zespół jelita drażliwego, uchyłki jelita grubego, nietolerancje laktozy, sorbitolu lub ksylitolu, zespół złego wchłaniania, niewydolność trzustki, marskość wątroby, zaburzenia stolca (np. częste biegunki, zaparcia, tłuszczowe stolce), choroby zapalne jelit oraz zaburzenia odporności, takie jak AIDS. Może być także stosowany do monitorowania leczenia celiakii oraz oceny stanu pacjenta po zabiegach chirurgicznych w obrębie jelit.

Test oddechowy wodorowo-metanowy – przygotowania

Aby test wodorowo-metanowy dał wiarygodne wyniki, ważne jest odpowiednie przygotowanie, które najlepiej skonsultować z lekarzem. Przed wykonaniem testu zwykle zaleca się unikanie probiotyków, środków przeczyszczających i prokinetycznych przez 7 dni przed badaniem, po wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Na 24 godziny przed testem należy wykluczyć z diety węglowodany, błonnik, warzywa, owoce, nabiał, zioła bakteriobójcze, orzechy, napoje gazowane i alkohol. 12 godzin przed badaniem nie wolno jeść ani żuć gumy, a 8 godzin przed testem zabronione jest palenie papierosów. Przed badaniem należy także unikać ćwiczeń fizycznych przez co najmniej 30 minut. 

Test wodorowo-metanowy – jak przebiega badanie?

Testy wodorowe i wodorowo-metanowe trwają około 3 godzin, a pomiary są robione co 20 minut. Badanie wymaga specjalnego zestawu ze strzykawką i ustnikiem, przez który pacjent dmucha, a próbka powietrza jest zbierana. Pierwsza próbka pobierana jest na czczo, a kolejne po wypiciu roztworu cukru (glukozy, laktulozy, fruktozy lub laktozy). Podczas testu mogą wystąpić bóle brzucha, wzdęcia lub luźne stolce, a pacjent powinien unikać aktywności fizycznej. W przypadku testu w domu pacjent musi dokładnie przestrzegać instrukcji.

Dowiedz się więcej o SIBO: https://www.leczeniejelit.pl/

Podsumowanie – sibo test

SIBO, czyli zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, to stan, w którym liczba bakterii w jelicie cienkim jest nadmierna, co prowadzi do zaburzeń trawienia i wchłaniania substancji odżywczych. Diagnoza opiera się na testach oddechowych, które mierzą poziom wodoru i metanu w wydychanym powietrzu, wskazując na obecność bakterii w jelicie cienkim. Test ten pomaga ocenić stan flory bakteryjnej jelita cienkiego i jest szczególnie przydatny w przypadku osób stosujących inhibitory pompy protonowej lub mających problemy z równowagą mikrobioty jelitowej.

ART