1 listopada 1893 roku zmarł Jan Matejko, najwybitniejszy przedstawiciel polskiego malarstwa historycznego w XIX wieku. Jego twórczość przez dziesięciolecia kształtowała wyobraźnię i pokrzepiała serca kolejnych pokoleń Polaków.
Do jego najsłynniejszych płócien należą: Bitwa pod Grunwaldem, Hołd Pruski, Kazanie Skargi, Zawieszenie dzwonu Zygmunta, Jan III Sobieski pod Wiedniem, Kościuszko pod Racławicami oraz Konstytucja 3 maja 1791 roku. Artysta pozostawił po sobie ponad trzysta obrazów olejnych oraz setki rysunków i szkiców.
Ślady w Wiśniczu
Matejko odwiedzał Wiśnicz jeszcze przed ślubem z Teodorą z Giebułtowskich. Tu mieszkała jej rodzina, a on sam przyjaźnił się z Leonardem Serafińskim, mężem siostry Teodory, Joanny.
Letnie pobyty w Wiśniczu przyniosły dzieła, które zachowały się w regionie, m.in. obraz Wskrzeszenie Łazarza z 1866 roku oraz poprawiony przez artystę wizerunek Matki Boskiej w kościele w Starym Wiśniczu.
Dzięki pracom Matejki wiemy, jak wyglądała drewniana zabudowa miasta przed pożarem z 1863 roku. Związki artysty z Wiśniczem upamiętnia pomnik Jana Matejki autorstwa prof. Czesława Dźwigaja.
Źródło: nowywisnicz.pl
