Zespół alienacji rodzicielskiej (także: syndrom oddzielenia od opiekuna^[1], inaczej PAS, ang. Parental alienation syndrome lub syndrom Gardnera) – teoria zdefiniowana przez amerykańskiego psychiatrę sądowego dr. Richarda Gardnera, nad którą później prowadzono badania m.in. w Polsce. W pierwotnej wersji miała określać różne rzekome zaburzenia występujące u dziecka, które w trakcie rozwodu rodziców miało być czynnie angażowane w potępianie i krytykowanie jednego z rodziców (zazwyczaj tego, który nie mieszka w domu). W Polsce ten problem jest coraz częstszy. Najczęściej dotyka dzieci, które w wyniku rozwodu lub rozstania straciły kontakt z jednym z rodziców(W kraju nad Wisłą to ojcowie są zawsze na straconej pozycji)