Uczestników konferencji powitali prorektor ds. Studenckich i Promocji Radosław Folga oraz kierownik Zakładu Administracji i Bezpieczeństwa Katarzyna Kruczek. Koordynatorką seminarium była ppor. Katarzyna Witkowska z Wojskowego Centrum Rekrutacji w Oświęcimiu. Policję reprezentował insp. Piotr Dziekanowski, Komendant Powiatowy Policji w Oświęcimiu.

Podczas wydarzenia o swojej służbie i doświadczeniach mówiły przedstawicielki wielu formacji mundurowych, w tym 112 batalionu lekkiej piechoty, Centrum Szkolenia Wojsk Specjalnych, Karpackiego Oddziału Straży Granicznej, Karkonoskiej Akademii Nauk Stosowanych, Zakładu Karnego w Wadowicach, Komendy Powiatowej Policji w Oświęcimiu, Ochotniczej Straży Pożarnej w Oświęcimiu oraz Wojskowego Centrum Rekrutacji w Oświęcimiu.

Historia Policji Kobiecej 1925–1939

Jednym z ważniejszych punktów konferencji było wystąpienie asp. szt. Małgorzaty Jureckiej, oficera prasowego Komendanta Powiatowego Policji w Oświęcimiu, która przybliżyła sylwetkę Stanisławy Filipiny Paleolog – pierwszej komendant Policji Kobiecej w Polsce. To ona była inicjatorką wprowadzenia kobiet do służby policyjnej, dostrzegając ich ogromny potencjał w zwalczaniu przestępczości, zwłaszcza handlu ludźmi oraz przestępstw przeciwko rodzinie. Paleolog podkreślała, że kobiety lepiej rozumieją dramatyczne położenie wykorzystywanych kobiet i osieroconych dzieci, co czyni je niezwykle skutecznymi w tego typu działaniach.


Skuteczność, która budziła respekt

Jednym z największych sukcesów Policji Kobiecej w okresie międzywojennym była walka z międzynarodową grupą przestępczą Zwi Migdal, zajmującą się sutenerstwem i handlem kobietami oraz dziećmi. Organizacja ta przez ponad siedem dekad kontrolowała tysiące domów publicznych na całym świecie, czerpiąc ogromne zyski. Polskie policjantki wykazały się w tej walce wyjątkową determinacją i skutecznością, ujawniając setki przypadków handlu ludźmi rocznie i doprowadzając sprawców przed sądy. Równolegle prowadziły działania zapobiegawcze, chroniąc młode kobiety i dzieci przed wywiezieniem za granicę.

Wzór dla świata

Działania polskiej Policji Kobiecej spotkały się z międzynarodowym uznaniem. Już w 1924 roku, podczas kongresu Międzynarodowego Biura do Walki z Handlem Kobietami i Dziećmi w Grazu, podkreślano innowacyjny charakter polskich rozwiązań. W raporcie zwrócono uwagę, że Polska, mimo krótkiej historii państwowości, stała się jednym z liderów w zakresie służby kobiet w Policji. W efekcie inne kraje zaczęły interesować się polskim modelem, a do Polski przyjeżdżały zagraniczne delegacje, by poznać metody pracy policjantek dowodzonych przez Stanisławę Filipinę Paleolog.

Nieprzypadkowo budziły one także strach wśród przestępców. Jeden z liderów Zwi Migdal po odbyciu kary więzienia w Argentynie miał stwierdzić, że nie zamierza wracać tam, gdzie „te kobiety wciąż działają”.

Sto lat kobiet w Policji

Konferencja w Oświęcimiu była także okazją do refleksji nad współczesną rolą kobiet w służbach mundurowych. Funkcjonariuszki pełnią dziś różnorodne zadania, wnosząc do formacji unikalne kompetencje i doświadczenie. Ich postawa, determinacja i umiejętność łączenia życia zawodowego z prywatnym stanowią ważny sygnał dla młodych kobiet, które rozważają wybór drogi zawodowej w Policji lub innych formacjach mundurowych. Historia i teraźniejszość pokazują, że obecność kobiet w tych strukturach nie jest dodatkiem, lecz realną wartością.