Niepokojące sygnały – na co zwrócić uwagę?
Osoby w kryzysie często wysyłają ostrzegawcze sygnały:
Zmiany w zachowaniu – wycofanie, utrata zainteresowań, unikanie rozmów.
Mówienie o śmierci – wzmianki o „byciu ciężarem”, brak sensu życia.
Obniżony nastrój – smutek, brak energii, uczucie pustki.
Nagłe rozdawanie rzeczy – spisywanie testamentu, porządkowanie spraw.
Samookaleczanie – blizny, rany, noszenie długich rękawów w ciepłe dni.
Niebezpieczne zachowania – ryzykowne decyzje, używki.
Niespodziewana poprawa nastroju – może oznaczać podjęcie decyzji o samobójstwie.
Jak reagować?
Zacznij rozmowę – zapytaj wprost: „Czy myślisz o samobójstwie?”
Nie oceniaj, słuchaj – nie bagatelizuj problemu, okazuj empatię.
Zapewnij o wsparciu – pokaż, że nie jest sama.
Skontaktuj się z bliskimi tej osoby – poinformuj kogoś, kto może pomóc.
Zaproponuj profesjonalną pomoc – psycholog, psychiatra, telefon zaufania.
W sytuacji zagrożenia życia działaj natychmiast – wezwij pomoc (112).
Nie bój się reagować!
Jedno pytanie, jeden gest troski może uratować życie. Nie musisz być psychologiem, by pomóc – wystarczy być uważnym i wspierającym człowiekiem.
Gdzie szukać pomocy?
Telefon Zaufania dla Osób w Kryzysie Psychicznym – 116 123
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży – 116 111
Centrum Wsparcia dla Osób Dorosłych w Kryzysie Psychicznym – 800 70 2222 (całodobowo, 7 dni w tygodniu)
Życie jest ważne. Wsparcie jest bliżej, niż myślisz.
Tekst: Weronika Bednarczyk